Wat gebeurt er in je brein als je stopt met suiker?
Je kent het vast: je besluit gezonder te eten, skipt even de zoete tussendoortjes… en ineens voelt het alsof je hoofd zélf om een koekje schreeuwt. Waarom is stoppen met suiker zó lastig? Simpel gezegd: je brein is eraan gewend geraakt. En zoals met alles waar je brein van houdt, is loslaten een dingetje.
Suiker = beloning
Elke keer dat je iets zoets eet, maakt je brein dopamine aan. Dat is een stofje dat zorgt voor een kort maar krachtig yes-gevoel. Je lichaam onthoudt: “suiker = fijn”. En dus wil je hersenen dat gevoel blijven herhalen. Dit beloningssysteem lijkt op wat je ook ziet bij verslavingen alleen komt suiker in een schattig koekjespakje, niet met een zwart randje op de verpakking.
De dip na het stoppen
Als je stopt met suiker, daalt je dopamine-aanmaak tijdelijk. Dat kan zorgen voor:
-
Moeheid of brain fog
-
Kort lontje of moodswings
-
Cravings (je brein wil z’n ‘kick’ terug)
-
En soms zelfs hoofdpijn of lichte onrust
Niet omdat je echt iets nodig hebt, maar omdat je brein letterlijk aan het afkicken is.
Wat helpt?
-
Drink genoeg water Je lichaam voert afvalstoffen sneller af.
-
Geef jezelf voedzame alternatieven. Denk aan sapjes met biet, wortel of gember. Ze geven je energie zonder die beruchte crash.
-
Wees mild voor jezelf. Een suikerverslaving is geen gebrek aan discipline, maar een biologisch proces. En dat kun je wél doorbreken.
Zuss & Sap-tip:
Begin je dag met een citroenshot en een glas warm water.
Dat zet je spijsvertering aan, helpt je bloedsuiker stabiel te houden én je hebt meteen al iets goeds voor jezelf gedaan.
Je hoeft niet perfect te zijn. Alleen eerlijk tegen jezelf.
En dat stemmetje dat nog even om chocola vraagt? Gewoon bedanken voor z’n input en doorgaan met je nieuwe flow.
